فایل ورد قابل ویرایش

توضیحی مختصر از متن فایل  :

 رهي معيري

محمد حسن معيري متخلص به رهي در تهران پا به هستي گذاشت  رهي در نقاشي ، موسيقي وسرودن غزلهاي زيبا وشورانگيز توانا بود رهي از شيفتگان سعدي است فرط عشق به سعدي سخن وي را از رنگ وبوي شيوه استاد برخوردار كرده ومزاياي غزلسراي بزرگ درگفته هاي رهي متجلي است . سادگي ، رواني ، مراعات نظم جمله كه به تركيب كلام ، روشني وشفافيت مي بخشد . رهي به سال 1288 هجري شمسي در تهران دي ده به جهان گشود

رهي را مي توان چهارمين غزلسرا از متاخرين به شمار آورد كه در اقتضاي اثر شيخ موفق بيرون آمده سومي معتمدالدوله نشاط كه پختگي حافظ نيز درغزلهاي وي ديده مي شود و اينك رهي معيري كه به حريم استاد نزديك شده است ولي با اين تفاوت آشكار كه به حد زياد و  محسوسي نازك خيالي و غزلسرايان سبك هندي در گفته هاي وي ديه ميشود بايد اضافه كرد ه پيوسته ميان سعدي و پيروانش اين تفاوت هست كه از گفته هاي وي شادابي و جواني مي تراود و كمتر به عجز و ناله مي گرايد به همان گونه كه دكتر صورتگر فردوسي را مي ستايد رهي به سعدي روي آورده است ولي با اين خصوصيت كه در پسند  خود متعصب و متحجر نشده است او استادان سخن را نه تنها خوانده و مطالعه كرده است بلكه بسياري از انها را چشيده پذيرفته واز آنها فيض گرفته است گاهي از ساير شاعران بزرگ كه در مداري ديگر سير ميكنند وبه  كلي از سبك شيخ ونظامي دورند ، به وجد و شوق مي آيد و آثار آنها در پاره اي ازگفته هاي وي ديده مي شود .

          چنانكه در چند سال اخير گاهي غزلهايي سروده است كه گرمي زبان مولانا از آن ساطع مي شود بدون ترديد يكي از كساني كه به پاكي لفظ و حسن تركيب مشهور است رهي معيري است كه در سخنانش كمتر به تركيب و تعبير فرو افتاده مواجه مي ويم رهي علاوه بر غزل قطعات و مثنويهايي دارد كه ابتكار و بدعت وي را در مضمون آفريني ظاهر مي سازد و شايد از اين حيث ارزش آنها بيشتر از غزل ها مي باشد علاوه بر موزوني طبع ، خوبي كلام او نتيجه مطالعه زياد در ديوان استاد سخن در احاطه ايست كه بر گفته آنان دارد ودرعين حال تمامغزلسرايان بعد از حافظ را دقيق مرور كرده است وازين رو به انتخاب كلمه ، تركيب جمله به حد وسواس اهميت مي هد واين موهبت را نيز دانستند كه با نظر انتقاد به گفته خود نگريسته ، در تغيير واصلاح آن اهتمام مي ورزد و شايد به همين دليل تحفه سخنش بيش از هر شاعر ديگر معاصر بر سزبانهاست .

رهي كه فرزند خاندان بزرگ و اصيل ونجيب بود نياكان رهي از روزگار سلطنت شاه تا اواخر دوران قاجار همواره مصدر خدمات مهم و از رجال عصر خويش بودند . ذوق هنري و طبع لطيف در خاندان رهي موروثي است . ميرزا عباس فروغي بسطامي غزلسراي شهيد دوره ناصري نيز از اين خاندان برخاسته است .

رهي از آغاز كودكي در شعر و موسيقي و نقاشي ، استعدادي شگفتانگيز داشت و از 13 سالگي به شاعري پرداخت واين رباعي زيبا در سن 17 سالگي در طبع جوان و پرشور وي تراوش كرده است

رهي پس از فراغت ازتحصيل و مطالعه درفنون ادب به خدمت دولت آمد ، اما در دوران خدمت نيز همواره به مطالعه آثار منظوم استادان سخن فارسي و تتبع شعرهاي آنان اشتغال داشت واز راه اين ممارست وتتبع دائمي توشه فراوان اندوخت و بر قوت طيع خويش در سخن سرايي بيفزود وعلاوه بر ايندر اغلب محافل هنري و انجمن هاي ادبي عضويت يافت و به ادب و هنر ايران خدمت سزاواري انجام داد .

سرود معروف وطني زير از استاد رهي است .

سال بعد براي شركت در جن يادبود چهلمين سالگرد انقلاب اكتبر اتحاد جماهير شوروي دعوت شد و با شرق شناسان و دباي شوروي ملاقات كرد . در سال 1338 رهسپار ايتاليا و فرانسه شد .

          در مهرماه 1341 براي شركت در نهصدمين سال وفات خواجه عبدالله انصاري به دعوت دولت افغانستان به كابلعزيمت كرد .

          دوباره در سال 1346 براي شركت در جشن انقلاب استقلال كشور افغانستان رهسپار آن ديار شد .

رهي در سن 60 سالگي درگذشت و با مرگش ايران اعري نامور و استادي به حق را از دست داد

بر سنگ مزارم سروده ام