شرکتها در معرض خطرات گوناگونی در یک دوره عادی عملیاتی و در زمان استقراض قرار دارند. در مورد برخی از این خطرات می تواند مبالغی از شرکتهای بیمه را دریافت کند. برای مثال مدیریت می تواند ماشین آلات را در مقابل خطر آتش سوزی به وسیله بیمه آتش سوزی در یک شرکت بیمه، بیمه نماید اما از سویی محصولات بازار سرمایه هم وجوددارند که مدیریت به وسیله آنها می تواند خود را در مقابل ریسکهایی که نمی توان با هیچ نوع بیمه ای آنرا بیمه نمود، محافظت نماید. این ریسکها شامل ریسک مرتبط با افزایش قیمت خرید کالا ها به عنوان مواد اولیه(ورودی)،  کاهش در قیمت فروش کالاهائی که شرکت می فروشد(خروجی)، افزایش نرخ استقراض وجوه و زیان ناشی از مبادلات ارزی است.

ابزاری که بتواند حفاظتی در برابر این ریسکها باشد. « ابزار مشتقه » نامیده می شود. که انتخاب چنین اسمی به خاطر مشتق شدن ارزش آنها از معامله مرتبط با آن  می باشد. این ابزار شامل قراردادهای آتی،قراردادهای سلف ، قراداد اختیار خرید (فروش)option، swaps،توافق حد پایین(کف) یا حد بالا(سقف) می باشند.

ابزار مشتقه در بین شرکتها از اهمیت خاصی برخوردار است  این اهمیت  از زیانهای متاثر از موقعیت ابزار مشتقه می باشد. اگرچه علل اصلی این زیانها نشان می دهد که این زیانها در اثر استفاده از ابزار مشتقه نبوده ،بلکه در اثر استفاده نابجای مدیریت از این ابزار، که اغلب بخاطر عدم توجه به ریسک مرتبط با آن و یا به علت رفتار دلالانه مدیریت از آنها می باشد هدف دیگر استفاده دلالانه  می تواند برای مقاصد تجاری هم باشد.