تجربیات مدون حرفه و فن

فایل ورد قابل ویرایش

توضیحی مختصر از متن فایل  :

چکیده

آنچه می‌شنویم، فراموش می‌کنیم.  آنچه می‌بینیم، به خاطر می‌سپاریم آنچه انجام می‌دهیم، یاد می‌گیریم آموختن شنا بدون آب ممکن نیست، آیا آموختن محتوای آموزش حرفه و فن بدون انجام فعالیت‌های عملی امکان پذیر است؟ 75 درصد یادگیری از طریق «حس دیداری» اتفاق می‌افتد. کارگاه ایده آل بازوی اصلی آموزش حرفه و فن است.

هر انسانی به طور طبیعی نیازهایی دارد که باید برآورده شود. خداوند تبارک و تعالی در هنگام خلقت، اسباب و وسایل مورد نیاز مانند عقل، هوش، دست، چشم و ... را برای تأمین آن نیازها در اختیار انسان گذاشته و از طرف دیگر منابعی را هم به طور طبیعی در دسترس او قرار داده است. لذا این انسان است که بتواند استفادهٔ بهینه و تفکر عالی از آن‌ها داشته باشد.

سخن دل

از آن لحظه که واقف کردیم محتوای حرفه و فن تغییر یافته و نیز بیشتر محتوای آن (60 درصد) بر مبنای حیطه مهارتی (روان – حرکتی) و عملی تدوین شده است، بسیار مسرور گشتم، زیرا پیوسته آرزوی دلم بود که روزی باشد ما دبیران حرفه و فن و دانش آموزان از محفوظات درس دور باشیم و به جانب تفکر و نوآوری، خلاقیت و مهارت عملی روی بیاوریم، بالاخره انتظار بسر رسید، اما، اما، اما ... با توجه حاصل تجربیات در طول دوران مدرسی، دبیری، سرگروه استانی، ناحیهٔ، مطالعات، بازدیدها، بحث و تبادل نظر با ابوالجمعی دبیران آموزش حرفه و فن به نظر می‌رسد اهداف آموزش محتوای کتب جدید التالیف آموزش حرفه و فن در مقاطع راهنمایی محقق نخواهد شد مگر این که موارد زیر مورد توجه خاص بیش از پیش قرار گیرد:

1- ما معلمان موانعی که موجب رشد و بروز بهانه‌ها از جمله: ((کارگاه نداریم، فضای کارگاه با آزمایشگاه یکسان است، کارگاه متصدی ندارد، آموزش ضمن خدمت کافی نیست، کارگاه تجهیز نیست، مدیر و معاون در حد انتظار همکاری نمی‌کند، دانش آموزان به انجام کار عملی علاقه ندارند، اولیاء به اهمیت آموزش حرفه و فن کم توجه است و ...)) کنارگذاشته و دنبال ارائه راهکارهای ممکن باشیم.

2- جایگاه آموزش حرفه و فن مانند دروس زبان، علوم، عربی و ... در مقاطع راهنمایی تبیین گردد و کاملاً" شناخته شود.

3-انگیزش و زمینهٔ علاقمندی دانش آموزان نسبت به یادگیری محتوای آن، فراهم گردد.

4- دیدگاه و نگرش اولیاء نسبت به محتوای آموزش حرفه و فن تجدید نظر گردد.

چرا آموزش حرفه و فن؟!

باید کمر همت ببندیم که آموزش حرفه و فن درس زندگی و آموزش مهارت عملی و یدی است نه ذهنی و محفوظات. تجربه ثابت کرده است بی علاقه و ضعیف‌ترین دانش آموزان در انجام فعالیت کار عملی موفق می‌شود و دوست دارد خود را درگیر مهارت‌های عملی کند. باید بپذیریم که حرفه و فن دروازهٔ ورود به دنیای کار عملی است و موجب رفع خستگی روح و ذهن دانش آموزان از محفوظات است.

درس حرفه و فن است که به دانش آموزان یاد می‌دهد که چگونه نیازهای اولیهٔ خود را رفع نمایند و از ابزارهای بسیار ساده برای ساخت وسیلهٔ مورد نیاز، بهره مند شوند و تولید خلاقیت و تقویت استعداد فراگیران می‌گردد و روحیهٔ دوستی، تعامل در گروه، همکاری و احترام به یکدیگر، اعتماد به نفس، مسئولیت پذیری، وظیفه شناسی، دقت و ... خود به خود در وجود دانش آموز نمایان می‌سازد.

درس حرفه و فن است که به جنبهٔ کاربردی علوم مختلف می‌پردازد و در اکثر کشورها آموزش حرفه و فن ((محور توسعه)) تلقی شده است. بنابراین، این درس بدون حمایت و توجه خاص عوامل اجرایی بویژه مدیران مدارس، اولیاء، مسئولین ذیربط به اهداف غایی و مدنظر مؤلفین نخواهد رسید.

سئوال: آیا تاکنون کارهای عملی (دست ساخته) دانش آموزان را چون کتاب‌های درسی، ورقه‌های امتحانی و ... در گوشه و کنار مدرسه یا سطل زباله مشاهده کرده‌اید؟ (قضاوت دقیق بر عهدهٔ شما عزیزان می‌باشد) اما قطعاً" خواهید گفت خیر، یا بندرت، زیرا دانش آموزان به دست ساخته‌های خود عشق می‌ورزند و آن را برای خودش محترم و دست رنج خود می‌داند. پس مدیر محترم، من معلم، متصدی کارگاه، مسئول محترم و زبده و عاشق به آینده نگری میهن خود، به این همه علاقه و عشق دانش آموزان چه فکر        می‌کنیم یا فکر خواهیم کرد؟! و برای توسعه آن و بهره برداری صحیح، در جهت پرورش همه جانبهٔ شخصیت دانش آموزان چه برنامه ریزی می‌کنیم و یا برنامه ریزی کرده‌ایم؟!

اکنون چند سال است از تألیف کتب جدید التالیف آموزش حرفه و فن سپری شده است ولی گام اساسی از منظر رویکرد محتوای آن، برداشته نشده است و تعاملات مثبت که باید در رفع مشکلات، موانع و توسعهٔ رویکرد مشارکتی و فعال به طور جدی و عملی باید انجام گیرد، صورت نگرفته است!!!