چکیده:
هدف از انجام این پژوهش بررسی رابطه ی بین سبک های تصمیم گیری مدیران و بهره وری مدارس شهرستان لامرد در سال تحصیلی ۹۲-۱۳۹۱ می باشد. در این پژوهش ۹۸ نفر از مدیران و معاونان مدارس متوسطه به صورتسرشماری مورد ارزیابی قرار گرفتند. ابزار اندازه گیری در این پژوهش الگوی سبک های تصمیم گیری استیفن رابینز که شامل ۴ نوع سبک تصمیم گیری تحلیلی، ادراکی، رفتاری و دستوری با پرسشنامه مربوطه که شامل ۴۴ گویه است و توسط رابینز (۲۰۰۵) ساخته شده است تعیین، و مدیران در طبقات چهارگانه تصمیم گیری قرار گرفتند که پایایی آن با استفاده از آلفای کرونباخ ۰/۸۳ محاسبه شد. در این پژوهش همچنین ،پرسشنامه بهره وری ساخته شده توسط اسمیت و همکاران (۱۹۹۸) استفاده شد که پایایی آن پس از ترجمه۸۹ /. محاسبه شد. تجزیه و تحلیل داده ها با استفاده از روش رگرسیون چندگانه میزان تاثیر هرکدام از سبک های تصمیم گیری بر بهره وری بررسی شد. نتایج بدست آمده از تحقیق نشان داد بین سبک های تصمیم گیری و بهرهوری رابطه ی مثبت و معناداری وجود دارد. همچنین سبک تصمیم گیری ادراکی بیشتر از سایر سبک ها بر بهره وری مدارس تاثیر دارد و سبک هایرفتاری، تحلیلی و دستوری به ترتیب دارای میزان بهره وری کمتری در میان مدیران هستند.
واژه های کلیدی: سبک تصمیم گیری، بهره وری، مدارس متوسطه شهرستان لامرد.
مقدمه
امروزه اهمیت بهره‏ورى و لزوم بررسى آنباتوجه به گسترش سطوح رقابت، پیچیدگى تکنولوژى، تنوع سلیقه‏ها، کمبود منابع و سرعت تبادل اطلاعاتبر کسى پوشیده نیست. بهره‏ورى واژه‏اى است که هم در سطح کلان و هم در سطح خرد مطرح است و طیفى از بهره‏ورى جهانى تا بهره‏ورى فردى را شامل مى‏شود.على‏رغم اهمیت و گستره بهره‏ورى، مفهوم بهره‏ورى براى بسیارى از مدیران روشن و مشخص نیست و غالبا آن را به دیدگاههاى ذهنى خود محدود مى‏کنند.همان طور که سینک اظهار داشته است:«با اینکه بهره‏ورى متداولترین بحث محافل مدیریتى عصر حاضر محسوب مى‏شود، متأسفانه کمتر از هر موضوع دیگر به مفهوم آن پى برده شده است» (الواني و احمدي،‌1380). در واقع، از مهم¬ترین اهداف کلی که دولت¬ها و سازمان¬ها دنبال می¬کنند، می¬توان به بهره¬وری پایدار، نوآوری و کیفیت زندگی اشاره کرد. برای دستیابی بر این اهداف، هدفی دیگر ظاهر می¬شود. بنابراین این اهداف مجموعه¬ای تشکیل می¬دهند که با یکدیگر وابستگی متقابل دارند. برای رسیدن به « بهره¬وری »، استفاده بهینه از منابع یا « کارایی »، و دستیابی به هدف یا « اثربخشی »، ضروری است ( شریعتمداری، 1384: 35). علاوه بر این صاحبنظرانی همچون آلن و می یر (1991)، کلارسفلد (2009)، بوگارت (2005) و بوهمن (2006) نیز معتقدند که بهره وری مشتمل بر اثربخشی و کارایی عملکرد می باشد. 
بهره¬وري ازجمله عواملي است كه بقاء و دوام سازمان¬ها را در دنيايي پر رقابت فعلي تضمبن مي¬كند. حاكم شدن فرهنگ بهره¬وري، موجب استفاده بهينه از كليه امكانات مادي و معنوي سازمان مي¬شود و دائماً توان¬ها، استعدادها و امكانات بلقوه سازمان شكوفا مي شود و بدون اضافه كردن فن¬¬آوري و نيروي انساني جديد مي¬¬توان از امكانات، شرايط، توان و قابليت نيروي انساني موجود با خاصيت زايشي و خلاقيت در جهت تحقق اهداف سازمان حداكثر بهره را برد. بهره¬وري مطلوب با تغيير ساختارها، اضافه كردن فن¬آوري، تدوين دستور كار و صدور بخش¬نامه حاصل نمي¬شود بلكه انسان محور هر نوع بهره-وري فردي- اجتماعي و سازماني است (هنري و همكاران، 1389). بنابراین بهبود بهره وری به عنوان یک استراتژی به خصوص در نظام آموزش عالی که دستخوش تغییرات سریع محیطی می باشد باید بیش از پیش مورد توجه قرار گیرد.