توضیحی مختصر از مقاله  :

گرمايش جهاني چيست؟

آنچه اين روزها از آن به عنوان گرمايش جهاني (Global warming) نام برده مي‌شود در حقيقت افزايش ميانگين درجه حرارت زمين در نزديكي سطح آن است.تحقيقات دانشمندان نشان مي‌دهد در طول يكصد سال گذشته ميانگين دماي هوا در نزديكي سطح زمين بين 0.18 تا 0.74 درجه سانتيگراد افزايش يافته است.هيئت بين‌الدولي تغييرات آب و هوايي (IPCC) كه مرجعي معتبر در زمينه تغييرات آب و هوايي و تاثيرات گرمايش جهاني است، در گزارشي اعلام كرد: «بيشتر افزايش دمايي كه از اواسط قرن بيستم در كره زمين مشاهده شده، مربوط به گازهاي گلخانه‌اي است كه انسان‌ها توليد كرده‌اند.»البته اين هيئت در گزارش خود نقش عوامل طبيعي چون آتشفشان‌هاي خورشيدي را رد نكرده است اما معتقد است اين اثرات تا اوايل دهه 50 ميلادي كه دنيا هنوز صنعتي نشده بود، قابل بررسي است.


مدل‌هاي تغييرات آب و هوايي كه IPCC طراحي كرده است، نشان مي‌دهد در فاصله سال‌هاي 1990 تا 2100 ميلادي ميانگين دماي هواي سطح زمين بين 1.1 تا 6.4 درجه سانتيگراد افزايش مي‌يابد. هرچند اغلب بررسي‌ها تنها به نشان دادن نتايج گرمايش جهاني تا سال 2100 ميلادي اكتفا مي‌كنند، اما دانشمندان معتقدند حتي اگر ميزان گازهاي گلخانه‌اي جو زمين ثابت بماند، اثرات آن تا پايان هزاره سوم پابرجا خواهد بود.گرمايش جهاني اثرات ناخوشايند فراواني بر زندگي انسان‌ها و جانوران روي آن مي‌گذارد. با گرم شدن زمين، يخ‌هاي قطبي آب مي‌شوند، سطح آب درياها بالا مي‌آيد و فصل‌ها شدت بيشتري مي‌گيرند. يعني زمستان‌ها سردتر از هميشه خواهد بود و تابستان‌ها گرم و خشك. اين ماجرا بر كشاورزي كه يكي از كليدي‌ترين صنايع موجود روي زمين است تاثير ناخوشايند مي‌گذارد.11

در سال 1992 دنيا براي جلوگيري از تغييرات خطرناک آب و هوايي به توافق رسيد. اولين حرکت در سال 1997 بود که پيمان کيوتو در مورد متعادل کردن ميزان توليدي زباله هاي آلاينده توسط کشورهاي صنعتي را صادر کرد و در سال 2005 طي فشارهاي وارده قانون کاهش و متعادل کردن آن به اجرا درآمد.در اين پيمان (کيوتو)، امريکا، استراليا و ديگر هم پيمانان بيشترين تکنولوژي سوخت هاي پاکيزه را که در حقيقت راه حلي براي از بين بردن آلاينده ها است، مطرح کردند. در اين بين راهکارهاي عرضه شده از طريق دانشمندان به انسان اميدواري هايي را مي دهد؛ استفاده از انرژي هايي پاک که طبيعت در اختيار ما قرار داده است؛ انرژي خورشيدي، بادي، آبي و انرژي اتمي. جاي بسي تعمق دارد که بدانيم يکي ديگر از راه حل هاي پيرامون طرح تعادل گرمايش زمين، مهندسي مگا است. آينه هاي غول پيکر براي منحرف کردن اشعه خورشيد، بذرکاري اقيانوس با آهن براي به وجود آوردن شکوفه هاي جلبک و خزه يا دفن کردن گازهاي گلخانه يي در کف درياها و استفاده از سوخت سلول هاي هيدروژني در ماشين ها.