فایل ورد قابل ویرایش

توضیحی مختصر از متن فایل  :

چکیده

برای ایجاد اعتماد به نفس ریاضی در بچه‌ها سعی کنیم جو کلاس به جای رقابتی، حمایتی باشد. که بهترین راهش این است از بچه‌ها بخواهیم در گروه‌های کوچک و با هم کار کنند ولی با استراتژی‌های متفاوت. مثلاً در هر گروه یک دانش‌آموز می‌تواند از مکعب‌های بازی استفاده کند، یکی دیگر نمودار بکشد، دیگری از محاسبات استفاده کند و نفر دیگر تمام مراحل را بنویسد نه اینکه در عین حال بچه‌ها را تشویق کنیم به طور منظم از همدیگر کمک و راهنمایی بگیرند و مدام منتظر ما باشند تا کمکشان کنیم این جمله را در کلاس مد کنیم که قبل از اینکه از معلم بپرسید از سه نفر دیگر بپرس! این جمله ساده را به دانش‌آموزان یادآوری کنیم که آن‌ها دانش‌ لازم برای کمک کردن به هم را دارند و به آن‌ها می‌گوید بچه – و نه فقط معلم‌ها می‌توانند درست جواب بدهند و بالاتر از این در کلاس (جو اعتماد – همکاری – مشارکت) به وجود می‌آید و استقلال دانش‌آموزان را تشویق می‌کند.

مقدمه

اعتماد به نفس چیست؟ اعتماد به نفس همان نظر، باور و عقیده ای است که ما نسبت به خودمان داریم. در حقیقت اعتماد به نفس، «احساس اطمینان» نسبت به خودمان است. پرورش اعتماد به نفس از زمان کودکی آغاز می‌شود. برای مثال، یک کودک نوپا تا به سن بلوغ برسد، مهارت‌ها و تجربه‌های زیادی را در زندگی به دست می‌آورد البته این مهارت‌ها و تجربه‌ها روی اعتماد به نفس او تأثیر می‌گذارد. شما پدر و مادر آگاه وظیفه دارید به فرزندتان یاد بدهید برای رسیدن به موفقیت باید تلاش کند و اگر شکست بخورد، ناامید و دلسرد نشود و دوباره شروع کند. البته گفتن این جمله که تو می‌توانی موفق شوی خیلی در تقویت اعتماد به نفس او تأثیر می‌گذارد. این نکته حائز اهمیت است که از دوران کودکی به او بیاموزید موفقیت با استمرار و تداوم است که معنی پیدا می‌کند. زمانی که کودکی برای رسیدن به موفقیت تلاش می‌کند و شکست می‌خورد، دوباره سعی می‌کند و دوباره شکست می‌خورد ولی در نهایت به موفقیت می‌رسد. او می‌تواند بر اثر همین سعی و تلاش‌هایی که می‌کند، استعدادها و توانایی‌های خویش را بشناسد بنابراین کودکتان را تشویق کنید تا برای رسیدن به موفقیت تلاش کند. بعضی وقت‌ها کودک درباره اهداف و برنامه‌ها که در سر دارد با دیگران مشورت می‌کند، بخصوص با پدر و مادرش. در این صورت والدین نقش بسیار مهمی در تقویت اعتماد به نفس او دارند. آن‌ها باید خودشناسی و هدفداری را به کودکشان بیاموزند و همچنین به او یاد بدهند که در زندگی اهداف معقولی را انتخاب کند و برای رسیدن به​آنها تلاش کند.

متن گزارش

نشانه‌های اعتماد به نفس بالا

این نکته مهم است که وقتی کودک بزرگ می‌شود اعتماد به نفسش هم تغییر می‌کند، زیرا کودک با تجربه‌های جدیدی در زندگی روبه رو می‌شود و همین تجربه‌های جدید روی اعتماد به نفس او تأثیر می‌گذارد. کودکانی که اعتماد به نفس پایینی دارند، ممکن است تمایلی به شرکت در فعالیت‌های گروهی و نیز کارهای جدید نداشته باشند و به طور پیوسته درباره خودشان حرف‌های منفی بزنند. مثلاً بگوید من خنگ و کندذهن هستم، من هیچ کاری را نمی‌توانم درست انجام بدهم، من چیزی یاد نمی‌گیرم، هیچ کس مرا دوست ندارد و به من توجهی نمی‌کند. آن‌ها توانایی رویارویی با شکست را ندارند و خیلی راحت شکست را قبول می‌کنند، ناامید و دلسردند و مدام از خود و دیگران انتقاد می‌کنند، سرخورده و مأیوس به نظر می‌رسند و غیرمنطقی و بسیار بدبین هستند. کودکانی که اعتماد به نفس بالایی دارند، تلاش می‌کنند با دیگران روابط دوستانه محکم تری برقرار کنند. آن‌ها کودکانی امیدوار، قاطع و آرام هستند. تمایل به شرکت در کارها و فعالیت‌های گروهی دارند. وقتی با مشکلی روبه رو می‌شوند آن مشکل را برطرف می‌کنند و در مقابل مسائل و مشکلات می‌ایستند. اگر شکست بخورند، دوباره تلاش می‌کنند تا موفق شوند. خود و دیگران را سرزنش نمی‌کنند. برای مثال به جای این که بگویند من خنگ و کندذهن هستم می گویند باید تلاش بیشتری برای رسیدن به موفقیت بکنم. آن‌ها توانایی‌ها و استعدادهای خویش را می‌شناسند. هدفمند و کودکانی منطقی و بسیار خوشبین هستند.

 تأثیر رفتار والدین

کودکان نسبت به گفتار و رفتار پدر و مادر بسیار حساس هستند. کودکان خویش را تشویق کنید؛ هم به خاطر موفقیت‌هایی که در زندگی به دست می‌آورند، هم به خاطر تلاشی که برای رسیدن به آن موفقیت انجام می‌دهند.

برای مثال اگر تیم فوتبال کودکتان برنده نشد، به او نگویید که خب دفعه بعد تلاش بیشتری می‌کنید و برنده می‌شوید، بلکه باید به او بگویید شما تلاش خودتان را کردید، ولی پیروز نشدید اما من خوشحالم به خاطر تلاشی که کردید. تشویق و تعریف شما از او باعث می‌شود اعتماد به نفسش تقویت شود. بنابراین فقط موفقیت‌های او را تشویق نکنید، بلکه او را به خاطر تلاش‌هایش نیز تشویق کنید.

دانش‌آموزان دچار اختلالات یادگیری عموماً اعتماد به نفس کمتری دارند. ممکن است این امر ناشی از شکست‌های مکرری باشد که آنان در رابطه با نارسایی خود تجربه می‌کنند.

همچنین این دانش‌آموزان دچار اختلالات یادگیری عموماً اعتماد به نفس کمتری دارند. ممکن است این امر ناشی از شکست‌های مکرری باشد که آنان در رابطه با نارسایی خود تجربه می‌کنند.

همچنین این دانش‌آموزان ممکن است نارسایی‌های خود را تعمیم دهند و یک تصویر کلی منفی از خود داشته باشند و در زمینه مهارت‌های تحصیلی، اجتماعی، رفتاری و غیرتحصیلی احساس عدم کفایت کنند. در اینجا تشویق موفقیت‌های کودک در زمینه‌هایی که ارتباط مستقیمی با عملکرد تحصیلی آنان ندارند؛ همچون تصویر جسمانی و روابط اجتماعی می‌تواند حرمت به خود و اعتماد به نفس آنان را تقویت کند.

در حقیقت بسیاری از دانش‌آموزان دارای اختلال یادگیری به علت ناکامی ناشی از دشواری‌های یادگیری خود، اعمالی از هم گسیخته دارند و در آن‌ها نوعی احساس خود ـ ارزشمندی منفی ایجاد می‌شود. آنان به جای‌ آموختن و کسب نگرش‌هایی درباره تکالیفی که «می‌توانند انجام دهند»، اغلب به آموختن آنچه که «نمی‌توانند انجام دهند» توجه می‌کنند.

این فقدان عزت نفس مثبت اغلب منجر به خود پنداره و عزت نفس ضعیفی در آنان می‌شود. در نتیجه این دانش‌آموزان اغلب باورهای مربوط به پیشرفت ناسازگارانه پیدا می‌کنند که به نوبه خود مشکلاتی ایجاد می‌کنند و فراتر از اختلالات اصلی هستند. به طور کلی می‌توان گفت به علت این که کودکان به واسطه اختلالات یادگیری نمی‌توانند رشد کنند در سال‌های بلوغ باید به آن‌ها در خصوص توانایی‌هایشان همچنین در خصوص درک آن‌ها نسبت به آنچه که می‌توانند و آنچه که نمی‌توانند به منظور دست یافتن به اهداف شخصی و شغلی به عنوان افراد بزرگسال انجام دهند، اطمینان داد.

دانش‌آموزانی که اختلال در یادگیری دارند معمولاً به سختی می‌توانند دوستانی برای خود پیدا کنند و دوستان خود را حفظ کنند. در واقع مشکلات اجتماعی این افراد با مشکلات تحصیلی آنان ظاهر می‌شود. شکست تحصیلی می‌تواند کودکانی را که اختلال در یادگیری دارند، آماج تمسخر همسالان قرار دهد.

گاهی اوقات همکلاسی‌ها، این کودکان را طرد می‌کنند و با القابی به آن‌ها برچسب می‌زنند. در برخی موارد نیز کودکانی که اختلالات زبانی دارند، گاهی اوقات به سختی واژه‌های مناسب را هنگام صحبت کردن با دیگران پیدا می‌کنند و نمی‌توانند روان و سلیس صحبت کنند به همین جهت، همکلاسی‌ها طرز صحبت کردن او را مسخره می‌کنند.

علاوه بر این، برخی همکلاسی‌ها نمی‌خواهند با این دانش‌آموز بازی یا با او صحبت کنند، چرا که آن‌ها تمایل ندارند به خاطر مشکلات گفتاری وی با او معاشرت داشته باشند و همین باعث ایجاد اشکالاتی در روابط اجتماعی کودکانی با اختلال یادگیری می‌شود.

چند توصيه براي تقويت اعتماد به نفس در دانش آموزان

یكی از دلایل عمده بسیاری از اختلالات رفتاری و شخصیتّی در كودكان و نوجوانان، ضعف در اعتماد به نفس و احساس خودارزشمندی (عزت نفس) است، بنابر این امروزه در اصلاح و درمان بسیاری از این اختلالات، پرورش و تقویّت احساس عزت نفس و اعتماد به نفس و مهارت‌های فردی و اجتماعی آنان، نقش بسزایی ایفا می‌کند. از این رو با توجه به اهمیّت عزت نفس در رشد شخصیت و سلامت روانی كودكان و نوجوانان، در جهت تقویت و افزایش آن، موارد زیر به والدین و دست اندركاران تعلیم و تربیّت توصیه می‌شود: