چکیده:

 این درس هدفش آن است که دانش آموز جدا از سایر دروس با درسی برخورد کند که در آن بیشتر به عمل بپردازد . ما در حقیقت می خواهیم تفکر با انگشتان را به دانش آموز یاد دهیم تا دانش آموز با کارکردن خود و لمس کار بتواند به علائقی که در خود دارد، دست یابد . این درس از قالب تئوری جدا شده، تئوری که دارد ولی کمتر است، و در عمل بیشتر متجلی می شود. در حقیقت نظریه ی حاکم بر درس کاروفناوری گرایش دادن دانش آموز به عمل کاروفناوری است. شیوه تالیف برنامه درسی می تواند از یکسو قدرت تفکر را در یادگیرنده بارور سازد و از سوی دیگر او را به خمودگی فکر و انباشتن حافظه عادت دهد . بر این اساس است که دو نوع شیوه تالیف و تدوین در محتوای کتاب درسی و برنامه های آن خواهیم داشت , شیوه ارائه فعال و شیوه ارائه غیر فعال . شیوه فعال ارائه محتوا به اهمیت ساخت در آموزش موضوعات درسی توجه خاص دارد و این ساخت را زمانی قابل دستیابی می داند که فرد در جریان یادگیری فعالانه مشارکت داشته باشد .ولی شیوه غیر فعال عکس این حالت است. با توجه به موضوعاتی که بیان شد بهتر دیدم در رابطه با درس کاروفناوری و رابطه آن با یادگیری مطالبی را ذکر کنم .

مقدمه :

 در واقع برای تبیین جایگاه هر درسی باید به برنامه درسی کشور مراجعه شود. چون وقتی درسی در مجموعه ی برنامه ی درسی کشور قرار می گیرد ، خود به خود جایگاهش مشخص می شود . این درس اهداف والا و مهمی را دنبال میکرده و هنوز هم می کند، اما متاسفانه به دلایل مختلف در طول سال ها تغییراتی در آن اتفاق افتاده که بیشتر ناشی از شرایط اجرا بوده است، ولی به هر حال این تغییرات موجب شده که راجع به جایگاه اصلی این درس در اجرا، تردید هایی به وجود آید.در حالی که این درس با سایر دروس هیچ تفاوتی ندارد و تنها درس کاربردی و علمی دوره ی راهنمایی است که شدیداً مورد نیاز دانش آموزان یازده تا چهارده ساله است . درس کاروفناوری دو هدف اساسی را دنبال می کند: هدف اول آشنایی و کسب اطلاع راجع به رشته های تحصیلی و مشاغل است و هدف دوم کسب مهارت عملی و فنی از طریق به دست گرفتن ابزار و وسایل و انجام کاری یا ساختن چیزی و ... نهایتاً می توان گفت این درس اهمیتی کمتر از سایر دروس ندارد . این درس در رشته های نظری ادامه ندارد و در ابتدایی هم به شکل تلفیق وجود دارد . در هر صورت ، درسی است با اهداف مشخص ، در کنار سایر دروس و با ارزش یکسان.

ضرورت تحقیق

 عالمی را گفتند عالم بی عمل به چه ماند گفت زنبور بی عسل.

 بر همه دانش آموزان روشن است که علوم و فنون بر دو اصل تئوری و عملی استوار است ونقصان در هر کدام از آنها باعث ویرانی بنای علم می شود. تا زمانی که پروژه های عملی که مکمل دروس تدریس شده می باشند در سطح مدارس اجرا نشوند بطور قطع باعث ایجاد اختلال در یادگیری و عدم درک کامل از مباحث درسی میشوند. با توجه به این مهم ضرورت تحقیق در رابطه با دروس عملی مانند کاروفناوری بیش از پیش آشکار می گردد. کاربرد درس کاروفناوری در یادگیری دانش آموز: اگر از یک معلم کاروفناوری در خصوص محتوا و هدف های این درس و تفاوت آن با سایر درسها در روش تدریس و ارزشیابی سوال کنید ، خواهید دید که به خوبی راجع به آن توضیح می دهد و مثالهای جالب و زیبایی از کارهای انجام داده و یا تجربیاتی که اندوخته است ، ارائه می دهد . اما نکته قابل تأمل ، نقص و کاستی هایی است که در مثال ها و نمونه فعالیتها دیده می شود که عمدتاً نمی توان از آنها چشم پوشی کرد. از جمله ، ساماندهی فعالیت یادگیری که از یک روش علمی دقیق پیروی نمی کند و یا سنجش که ظاهراً عملکردی است ، ولی با شیوه تدریس هم خوانی ندارد . از طریق دیگر غالباً هدف فعالیتهای تدریس و ارزشیابی مبهم است و به جای تأکید بر هدف اصلی ، بیش تر به هدفهای جنبی پرداخته می شود . مطالعه و بررسی این گونه موارد و نمونه های عینی ، اشکالات و ابهامات اشاره شده را کاهش می دهد و به معلمان کاروفناوری کمک می کند در استفاده از شیوه های تدریس و ارزشیابی ، دقیق تر عمل کنند. ضرورت انجام كارهاي عملي درس کاروفناوری لازم به ذكر است درس کاروفناوری يك درس عملي و كتبي است به همين خاطر براي ارزشيابي دانش آموز طيبعتاً مشكلاتي به وجود مي آيد براي موارد نظري و كتبي صرفا با برگزاري يك امتحان روي ورقه مسئله حل است ولي در موارد عملي اينگونه نيست دانش آموزي كه ذوق فعاليتهاي عملي دارد انتظار دارد كه از او امتحاني با توجه به اندوخته و اطلاعات عملي وي به عمل آيدو اگر اينگونه نشود يعني اينكه دبير بدون آزمون عملي نمره ي عملي براي دانش آموز قرار دهد مورد رضايت دانش آموز نيست اگر چه آن نمره بالا باشد حال اگر اين روند ادامه يابد قطعا دانش آموزان براي اين درس ارزش خاصي قائل نمي شوند كه منجر به بي علاقگي دانش آموزان شده و استعدادهاي آنان در اين زمينه شكوفا نمي شود ودر نتيجه اهداف تعليم و تربيت در اين بخش معطل شده و از طرفي هر دبيري كه مهارت لازم براي اين در س را ندارد متقاضي تدريس کاروفناوری مي شود . مسلم است كه تدريس کار وفناوری  به صورت نظري و انتزاعي بدون كارهاي عملي كار خيلي سختي نيست و از عهده دبير هر رشته اي بر مي آيد ولي نتيجه مطلوب را ندارد. البته تعدادي از همكاران عزيز نبودن كارگاه و ابزارها را دليل انجام ندادن كارهاي عملي عنوان مي كنند . كه من اين دليل را وارد نمي دانم چرا كه آموزش هنر معلم است و به هر ترتيبي بايد آن را در حد توان خود انجام دهد يك معلم نبايد بگويد امكانات نيست . اگر امكانات بود انجام دهد اگر نبود نبايد منتظر امكانات باشيم دقت كنيم كه بايد امكانات را به وجود آوريم حال من نمي دانم چگونه چرا كه هر معلمي با استفاده از انواع توانا يي هاي خود اين امر را مي تواند انجام دهد.

یادگیری مشارکتی و سنجش عملکرد و ارتباط آن با آموزش کاروفناوری: