مقدمه:

هنگاميکه نسبيت عام مطرح شد، در مدتي کمتر از يکسال شوارتسشيلد سياه چاله را در بر اساس برداشت هاي خود از نسبيت عام فرمولبندي و مطرح کرد. انيشتين بلافاصله با چنين برداشتي از نسبيت عام مخالف کرد. اما از دهه ي 1960 به بعد سياه چاله مورد توجه جدي قرار گرفت و امروزه يکي از زمينه هاي فکري و تحقيقاتي فيزيکدانان را تشکيل مي دهد. نمونه ي مشابه آن را مي توان در توجيه پديده ي فتوالکتريک با استفاده از خواص کوانتومي تابش توسط انيشتين مشاهده کرد. انيشتين تلاش کرد با ديدگاه کوانتومي پلانک پديده ي فتوالکتريک را توجيه کند، اما اين توجيه مورد پذيرش پلانک نبود. در حاليکه توجيه انيشتين موجب پيشرفت نظريه کوانتومي پلانک شد. همانطور که مي دانيم در فيزيک ، کوانتوم و نسبيت دو تئوري کاملا جا افتاده مي باشد که هر کدام در جاي خود توانسته است بسياري از ابهامات در فيزيک را بر طرف سازد.اما يک مسئله مهم که بسياري از فيزيکدانان بزرگ را به فکر واداشته اين است که آيا بين اين دو تئوري قدرتمند رابطه ای وجود دارد؟ و آيا مي توان با استفاده از مفاهيم فيزيک بين اين دو، رابطه اي بر قرار کرد؟در اين مقاله ما با استفاده از يک سري مفاهيم فيزيک سعي داريم به رابطه اي بين تئوري کوانتوم و نسبيت برسيم. قابل ذکر است با توجه به اين که در طرح اين مقاله چندين استاد راهنما ماراياري مي کنند لذا به پيشنهاد آنان اين مقاله به صورت يک فرضيه(در حال حاضر) به نامTRS (Time Revolution and Spin )نام گرفته است که براي رسيدن به نتيجه قطعي نياز به مطالعات وتحقيقات بيشتري دارد.

درتئوري نسبيت پارامتري که اين تئوري را از ديگر مباحث در فيزيک متمايز مي سازد زمان است.به اين ترتيب که بررسي يک پديده در چارچوب فضا- زمان مورد بررسي قرار مي گيرد و زمان به عنوان بعد چهارم فضا تلقي ميگردد.