چکیده

 پژوهش نشان داده است که عامل بسیاری از موارد اضطراب در دانش آموزان در جو عمومی مدرسه و کلاس درس است که با اصلاح روش تدریس، در ارزیابی و ارزشیابی قابل تضعیف می‌باشد.

 و اما پژوهش حاضر در مورد یگانه رمضانی دانش آموز پایه اول ابتدایی است که دچار استرس و اضطراب در کلاس شده است.که پس ازبرخورد با این مسئله به جمع آوری اطلاعات از منابع گوناگون و استفاده از تجربیات افراد متخصص پرداخته و بعد آن‌ها را مورد تجزیه و تحلیل قرار داده و سپس با ارائه راه حل‌هایی به بهبود و کاهش اضطراب او پرداختم.

مقدمه

اختلالات رفتاری و عاطفی دانش آموزان از مواردی است که در سال‌های اخیر، مورد توجه خاص معلمین و اولیاء تعلیم و تربیت قرار گرفته است، توجه ویژه به این مشکلات رفتاری و عاطفی از این جهت مهم است که توجه نکردن به آن و گسترش یافتن این مشکلات در کلاس‌های درسی مانعی در جهت رسیدن به اهداف آموزشی و تربیتی در مدرسه و کلاس است.

 ضمن این که موجب می‌شود معلمین در کلاس درسی دچار مشکل شوند و باعث افت در عملکرد تحصیلی دانش آموزان نیز شود.اضطراب به عنوان یک مسأله شایع، حداقل به طور خفیف در اغلب کودکان و نوجوانان به چشم می‌خورد.

بروز آن در مرحله حاد و شدید همراه با علایم و نشانه‌هایی چون دلهره، بی قراری، بی خوابی، عصبانیت، تشویش و نگرانی و گوش به زنگ بودن، اشکال در تمرکز حواس، احساس خستگی، تپش قلب و تنگی نفس، تغییر رنگ چهره و اندام‌ها، استرس، اختلال در فشار خون، تعریق سرد و گرم اندام، خیال پردازی، کابوس در خواب و بیداری و ... است.

علل بروز آن نیز معمولاً کاهش مناسبات و ارتباطات عاطفی و عدم احساس امنیت، شرایط ناگوار زندگی ماشینی و عدم ایجاد ارتباط همگن با آن، بروز مسائل، اختلافات و مشکلات خانوادگی، نگرانی از آینده شغلی و تحصیلی، فقدان اعضای خانواده، کم توجهی به مسائل دینی و معنوی. عدم آمادگی در مواجه با خطر احتمالی از قبیل بیماری، فوت،‌ حادثه ناگوار جنگ و سیل و زلزله، برای خویش و نزدیکان، نحوة کسب آموزش‌های تربیتی غلط در چگونگی برخورد با اضطراب است.