چکیده

در این تحقیق ابتدا مشکل (پرخاشگری) دانش آموزم را عنوان کرده ام و سپس تلاشهای خود را که در این زمینه برای کاهش مشکل وی انجام داده ام به رشته ی تحریر درآورده ام گرچه مشکل وی صددرصد  از بین نرفت ولی تا حدود زیادی کاهش یافت . ریشه اصلی پرخاشگری و استرس در خانواده است چون خانواده ای بودند که زیاد باهم ارتباط صمیمی نداشتند و شغل پدر و ارتباط عاطفی والدین با فرزند تأثیر معنی داری بر وضعیت پرخاشگری و باورهای هنجاری دانش آموز درباره پرخاشگری داشت. البته در این زمینه همکاریهای زیادی از سوی اولیاء دانش آموز و همکارانم در مدرسه انجام گرفت .

پرخاشگری معمولا به رفتاری اطلاق می شود که قصد از آن صدمه رساندن به فرد دیگر یا نابود کردن دارایی افراد است . پرخاشگری معمولا دو گونه است نوع اول خصمانه است و غالبا به وسیله درد یا آشفتگی برانگیخته می شود نوع دوم پرخاشگری هیجانی است و هدف اولیه آن آسیب رساندن است به عنوان مثال وقتی دو خواهر و برادر با یکدیگر دعوا می کنند و به یکدیگر مشت می زنند نمونه ای ازاین نوع پرخاشگری مشاهده می شود نوع دوم پرخاشگری وسیله ای است که الزاما به واسطه خشم یا هیجان ایجاد نمی شود هدف این نوع پرخاشگری به دست آوردن پاداشهای مطلوب همچون پول یا کالاهای باارزش است مانند کودکی که کودک دیگری را می زند تا اسباب بازی مورد علاقه خود را بدست آورد .

من ابتدا راههای کشف علل پرخاشگری علی را بررسی کرده ام و بعد به نگارش درآورده ام و سپس با روشهای مختلف و مشاهده و ...سعی در کاهش مشکل وی نموده ام و مطالبی را که عنوان کردم چکیده ای از پژوهش من در این زمینه بود.

مقدمه

پرخاشگری و ستیزه جویی در دوران کودکی تا حدی عادی است ولی به تدریج کودک برخود مسلط می شود احتمال دارد عصبانیت اولین علامت یک افسردگی باشد ولی غالبا واکنشی است انفجاری و آتشین نسبت به محرومیت و ناکامی زیرا کودک نمی تواند ابراز خواسته های خود را به تعویق بیندازد پرخاشگری شدید ممکن است به علت احساس رنجش عمیق کودک بر اثر بی علامتی یا تبعیض  اولیاء باشد ولی غالبا علت آن تضادها و کشمکشهای درونی کودک در مقابل عوامل آزار دهنده یا احساس عجز و ناتوانی است خشم در کودک به صورتهای مختلف مانند فریاد کشیدن ، گریه کردن ، خود را به زمین زدن و به خاک مالیدن ، گاز گرفتن ، دشنام دادن ، شکستن اشیاء و حتی کتک زدن والدین تظاهر می کند اگر این حالات ادامه یابد باعث عدم رشد اجتماعی و وجدان اخلاقی می شود و در نتیجه در مراحل بعدی زندگی ممکن است به اختلالات شخصیتی منجر شود .

کودکان از لحاظ تداوم رفتار پرخاشگرایانه در طول زمان با هم فرق دارند کودکان که در سالهای اولیه به شدت پرخاشگرند به احتمال زیاد در جوانی و بزرگسالی هم پرخاشگر خواهند بود البته کودکان به هنگامی که با وقایع تنش زایی مثل جدایی پدر و مادر یا به دنیا آمدن کودک جدید روبرو می شوند بیشتر پرخاشگری می کنند ولی پرخاشگری شدیدی که بیش از چند ماه به طول انجامد غالبا حاکی از تداوم داشتن این الگوی رفتار است . معلمان و والدین باید از همان ابتدا که کودک در حدی مشکل آفرین پرخاشگر است برای رفع این معضل مداخله کنند

بیان مساله

اینجانب طاهره وفا شلمانی  دارای مدرک کاردانی  با مدت 22سال سابقه خدمت در نظام مقدس آموزش و پرورش را دارم.در حال حاضر آموزگارمدرسه بنت الهدی که در شهرستان پاکدشت قرار دارد هستم.

برای این کار ترجیح دادم نخست با خود دانش آموز صحبت کنم تا نظر خود را بگوید به خاطر اینکه در خانه آرامش نداشت در مدرسه مدام به دانش آموزان پرخاشگری می کرد .

با توجه به اینکه خودم به تنهایی نمی توانستم مشکل دانش آموز را حل کنم با معاون هم در زنگ های صبحگاه و مراسم دیگر ارتباط داشت . تصمیم گرفتم از همه کمک بگیرم .

در مرحله دوم با معلم سال قبل و معاون  مدرسه  صحبت هایی داشتم و سوال از پرخاشگری دانش آموز کردم . معلم سال قبل اظهار داشتند که این دانش آموز به بهانه های مختلف دوست دارد دانش آموزان دیگر را اذیت کرده و با پرخاشگری نظم کلاس را به هم بزند معلوم شد که در زنگ هایی که معلم در کلاس حضورندارد پرخاشگری دانش آموز زیادتر است.

همچنین در مورد وضعیت اخلاقی این دانش آموز سوال کردم به این نتیجه رسیدم که از همان کلاس اول اخلاق و رفتار او به همین منوال بوده است و در کلاس خیلی اذیت می کرده

از معاون مدرسه سوالاتی در مورد وضعیت دانش آموز شد که او هم از اخلاق و پرخاشگری نامبرده راضی نبود و می گفت در مراسم صبحگاه یا مراسم مختلفی که برگزار می شود بی نظمی به وجود می آورد .

از دانش آموزان مدرسه در زنگ  تفریح سوالاتی در مورد دانش آموز شد عده ی زیادی شکایت داشتند ، و عده ی کمی تا حدودی راضی بودند .

از دبیر تربیت بدنی سال قبل پرسیدم در جواب پاسخ داد این دانش آموز هنگام بازی های گروهی آرام تر بوده ولی در کلاس درس  دوستان خود را اذیت و پرخاشگری می کرده است .

 یکروز از بچه ها در مورد رفتار نگار در روستا و هنگام بازی در کوچه پرسیدم معلوم بود زمانی که با بچه ها در کوچه است باز هم پرخاشگری می کند .

روزی دیگر با مادر دانش آموز صحبت کردم معلوم شد که مادرش هم رضایت از کارش ندارد و گله و شکایت می کرد و می گفت در خانه گاهی با خواهر و برادر خود سازش ندارد و به گونه ای دنبال اثبات قدرت رهبری خود در خانه است و دلش میخواهد تا خواهر و برادرش از او حرف شنوی داشته باشند.

دوباره با خود دانش آموز مصاحبه کردم و  از او سوالاتی پرسیدم از جمله : آیا از نظر اقتصادی وضع خوبی دارید ؟ رابطه پدر و مادرت با شما چگونه است ؟ ارتباط پدر و مادرت با هم چگونه است ؟ رفتارت با بقیه ی افراد خانواده چطور است ؟ آیا ورزش و تفریح را دوست داری ؟ آیا اوقات فراغت به تفریح و گردش می روید ؟ سطح سواد پدر و مادرت چقدر است ؟ و ......

پدر به خاطر کارهای سنگین گاهی پرخاشگر است و با بقیه ی افراد خانواده هم بد اخلاقی می کند و رفتار او در فرزندشان تأثیر گذاشته و متوجه شدم در عین حالی که فردی پرخاشگر است اما به نظافت و تمیزی و مرتبی لباس و وضعیت ظاهری خود اهمیت می دهد.

در پایان از معلم های دیگر پایه ها هم نظر خواهی کردم که نظراتشان به شرح ذیل است:

معلم پایه ی اول و دوم : ارتباط دوستی با دانش آموز و  اهداء جایزه بعلاوه اینکه با استفاده از جملات مثبت او را تشویق کرد .

معلم پایه ی سوم و چهارم : دعوت از اولیاء و دلیل پرخاشگری و بعد کمک به آن و همچنین باید نکات منفی را یادداشت کنید و به صورت غیر مستقیم از طریق داستان و شعر به او کمک کنیم .

مدیر : اگر علت کمبود محبت است به او کمک کنید و در ضمن به صورت خصوصی با دانش آموز صحبت کنید و رفتار بدش را در جمع به او گوشزد نکنید .

اقدام پژوهی چگونه رفتارهای نادرست و پرخاشگرانه دانش آموزم را در کلاس درس کمتر کردم