چکیده

شاید بتوان گفت که فحش وناسزا گفتن در بین نوجوانان یکی از دغدغه‌هایی است که خانواده‌ها از ان رنج می‌برند چرا که نگران آینده فرزندشان  می‌باشند دراین تحقیق سعی بر آن شده است که  عوامل ایجاد این رفتار و راه حل‌های اساسی برای کاهش این رفتار  نامتعارف  بیان شود. من در این تحقیق  ابتدا به بیان   موضوع تحقیق پرداختم  وسپس  باتوصیف وضعیت موجود به بیان مسئله   وجمع آوری شواهدی مبنی بروجود مشکل یا همان مسئله پرداختم  بعد از آن  به گرد اوری اطلاعات  از طریق مشاهده ویاداشت برداری   وهمچنین از یافته‌های علمی دیگران استفاده شده است وبا استفاده از شیوه شش پرسش  یافته‌ها تجزیه و تحلیل شده است راه حل‌های پیشنهادی  با مشارکت همکاران  بیان شده وپس از اعتبار سنجی توسط همکاران وشورای دبیران   به مدت دو هفته  روز اجرا گردید وبعداز ان مدت دوبار ه مورد ارزیابی قرار گرفت   ودر نهایت  نتیجه گیری منطقی  صورت گرفت   که نتایج آن در این تحقیق بیان شده است

مقدمه

پرخاشگری واکنش کلی نسبت به ناکامی است هرچند افراد همیشه پاسخ‌های پرخاشگرانه آشکار از خود نشان نمی‌دهند وآن ها را در وجود خود سرکوب می‌کنند. مثلاً دانش اموزی  که  به وسیله یکی از همکلاسان خود مورد اهانت قرار گرفته غالباً به طور فیزیکی به او حمله ور می‌شود. وفحش وناسزا، زدوخوردها ودعوا های حیاط مدرسه، خود نشانه‌هایی ازاین پرخاشگری‌هاست.

 گروهی از روانشناسان معتقدند که طبقات اجتماعی غیر مرفه جامعه، بیشتر از طبقات متوسط ومرفه جامعه احساسا ت پرخاشگرانه خود را ابراز وآشکار می‌سازند. (نژاد, 1378)

کارن هورنی روانشناس معروف معتقد است که سرکوب همه احساسات پرخاشگرانه وخصمانه از نقطه نظر سلامت  روان بسیار بد وگاه خطر ناک است زیرا سرکوب چنین احساساتی سر انجام به اضطراب و واکنش‌های عصبی می‌انجامد  بنابراین پیشنهاد می‌کند که انسان باید گهگاه احساسات خصمانه خویش را ابراز کند  تااز شدت فشار درونی جلوگیری به عمل آید.

بیان مسئله

اینجانب مرضیه خانه زرین، مدت 21 سال است که مشغول خدمت در نظام تعلیم و تربیت این مرزو بوم هستم. در حال حاضر اموزگار دوره اول ابتدایی در شهرستان پاکدشت می‌باشم.

دراین مدرسه بین همکاران  جو بسیار صمیمی وجود دارد ومدرسه ای  است دارای نظم و انضباط .

در کلاس اول این آموزشگاه دانش آموزی دارم  که باتوجه به اینکه از نظر درسی  مشکلی ندارد  اما هنگامی که درگروه قرار می‌گیرد  بادوستانش  درگیر می‌شود  واز الفاظ رکیک ونا متعارف (فحش دادن به پدر ومادر دانش اموزان)  استفاده می‌کند  که این عمل او باعث  رنجش وناراحتی دوستانش می‌شود  من بارها با او صحبت کرده‌ام  ودلیل  این رفتار را از او سؤال کر ده ام  واو هر بار جوابی  می‌دهد  یک بار می‌گوید دست خودم نیست   یا می‌گوید نمی‌توانم ومن اورا بارها راهنمایی کرده‌ام اما باز هم  این رفتار را از خود نشان می‌دهد  واین عمل او  باعث  شده  که بد نبال پیدا کردن  دلایل  این رفتار او باشم   تا بتوانم آنرا شناسایی و بر طرف کنم