چکیده

آشکار است که دانش آموزان بدون مشارکت و فعالیت نمی‌توانند در جریان فرایند یادگیری قرار بگیرند و بهره ای از آموزش نمی‌برند. در مدتی که از سال تحصیلی می‌گذشت مشاهده می‌کردم که دانش آموزانم در کلاس درس مشارکتی از خودشان نشان نمی‌دادند. بنابراین به عنوان یک آموزگار تصمیم گرفتم تا شیوه‌هایی را در مدرسه به کار گیرم تا از طریق آن بتوانم سطح یادگیری دانش آموزانم را بالا ببرم. پس از مطالعه و بررسی اسناد و مدارک موجود و گردآوری اطلاعات از سرگروه درسی، همکاران و اولیای دانش آموزان بر آن شدم تا با استفاده از روش‌های نوین تدریس فراگیران را به صورت فعال در جریان فرایند آموزش قرار دهم که با اجرای این طرح و نتایج حاصل از ارزشیابی اقدام جدید و تعیین اعتبار آن روند خوبی در مشارکت و فعالیت دانش آموزان در درس مشاهده گردید.

مقدمه:

امروزه یکی از تغییرات اساسی در هر کشوری، تغییرات سریع و مشهود سازمان‌های آموزشی است. این تغییرات مبنای توسعه فرهنگی، اجتماعی، صنعتی و اقتصادی هر کشور است و در این خصوص بهره وری روش‌های نوین تدریس به عنوان فعالیت اصلی فرایند آموزش از توجه خاصی برخوردار است. مطالعه سیر تاریخی موضوع نشان می‌دهد، روش‌های نوین تدریس در پیشرفت تحصیلی دانش آموزان ایجاد انگیزه و رضایت خاطر پرورش شخصیت و رشد خلاقیت آنان مؤثر بوده است. وظیفه معلمان در فرایند تدریس تنها انتقال واقعیت‌های علمی دانش آموزان نیست. بلکه باید موقعیت و شرایط مطلوب یادگیری را فراهم کنند و چگونه اندیشیدن و چگونه یادگیری را به شاگردان بیاموزند. به قول راسل، تدریس علم باید علم زندگی بدون تعیین و در عین حال بدون شک را برای فرا گیرنده فراهم آورد.

بر این اساس درطرح جدید آموزش علم عقیده بر آن است که هیچ کدام از روش‌های قدیمی و جدید بر دیگری برتری ندارد. و ما باید به عنوان معلم، بسته به توانایی‌های خود نوع درس کتاب مناسب‌ترین روش تدریس خود را انتخاب کنیم. بنابراین هر نوع روش تدریس در موقعیتی خاص ممکن است بهره وری بیشتر از سایر روش‌ها داشته باشد و ما را بهتر به سوی هدفمان سوق دهد. پس یادگیری همه روش‌های تدریس و اعمال هر کدام در جا و مکان مناسب خود ضروری است.